Naar de effecten van collectieve activiteiten op de stad en samenleving is de afgelopen jaren al veel onderzoek gedaan, ook door mijzelf. Hierdoor is de waarde die collectieve initiatieven (of Commons) hebben voor de stad en samenleving,inmiddels breed onderkend (zie ook https://www.anitavanderstap.nl/post/onderzoek-naar-maatschappelijke-initiatieven-en-collectieve-acties ) Maar over de effecten van commoning op de persoonlijke ontwikkeling van de initiatiefnemers, is veel minder bekend. Wat zijn de effecten precies? En, hoe kun je die meten?
Digitale zelfrapportage
In 2020 vroeg Nathalie van Loon (werkzaam bij CTO van de gemeente Amsterdam) mij om een onderzoeksexperiment uit te voeren. Er werd gekozen om een digitaal instrument te ontwikkelen waarmee initiatiefnemers zelf rapporteerden over hun persoonlijke ontwikkeling. In het experiment vulden de tien deelnemers (van moestuinmaker tot buurtvader) met tussenpozen zelf hun digitale logboek in (zie fictief voorbeeld in afbeelding). Ze gaven zelf rapportcijfers aan onderdelen van hun persoonlijk leven zoals "financien", "sociaal leven" en "zelfvertrouwen".
Democratisering
Deze innovatieve onderzoeksmethode leidde tot onverwachte uitkomsten. Zo werd vastgesteld dat het ondernemen van een collectieve activiteit de afstand tot de arbeidsmarkt kan verkleinen. Zonder uitzondering gaven de deelnemers aan nieuwe vaardigheden en competenties te hebben opgedaan door hun activiteit uit te voeren. Veel genoemd werden samenwerken, mezelf presenteren en organiseren. Daarnaast rapporteerden initiatiefnemers meer zeggenschap te voelen en hun netwerk te hebben verbreed. Daarmee zou commoning als een accelerator van democratisering kunnen fungeren. Een beknopte samenvatting van het experiment vind je